Gecenin mehtabýnda gökyüzünde bir yýldýz;
On dördünde dolaþýyor yapayalnýz
Saçlarý zifiri karanlýk , yüzüne çekmiþ yaldýz !
Gözleri cam yeþili, kaþlar lam- elif, kirpikler ......
Güneþin þavký vurmuþ yüzüne naz eder insafsýz.
Asýl dudaklarýndaki uçuk etkiliyor insaný
Çok alýngan,cehennem gibi merhametsiz
Kopsa fýrtýna,dolsa denizler tek kývýlcýmýna faydasýz
Adýna Hilal mi desem,Mehtap mý desem,yoksa Ayça mý ?
Dolunay desem bana küfreder düpedüz.
Belki,kýrgýn belki çok neþeli ! öyle süzüyor beni
Nasýl bir tutkudur ki, baðladý çözülmüyor teni
Okþamasý boðar,öpmesi rüzgar gibi uðultulu
Ah bir sabah olsa da,ölmeden soraydým kim olduðunu
Adý Bedir mi, Yeniay mý yoksa Dolunay mý,
Kamer dersem, bana yapýþtýrýr mý od’ unu ?
Gizli sevdadýr bu,sevdalarýn en saklýsý
Onun için uyuyamam, uyanýrým gece yarýsý
Hiçbir þeye deðiþmem onunla yaþadýðýmýzý.
Güneþin aynasý mý ,yoksa dünyanýn parçasý mý ?
Bu yüzden hep gizli söyledik þarkýmýzý
Bu sihirli bir aþktýr, açýklanmasý yasak !
Gizli bir mutluluktur ki, ne kir bulaþýr ne pasak
Asýrlarca yaþasam, o beni sevmese de ben ona tutsak
Adýna Hilal mi desem,Mehtap mý desem yoksa Ayça mý?
Benim için fark etmez yeter ki, Ay’ da bir buluþsak.
2005-Tekirdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.