Bugün yirmi üç Nisan, ant okuyup coþalým Ata’mýzdan yadigâr, o deðeri analým Bayraklar elimizde, ard ardýna koþalým Tutuþalým el ele, o deðeri analým.
Haykýr olan sesini, doðdu millet meclisi Bayraðýmýn altýnda, yaþamasýn Mecusi Bastýðýmýz her yöre, Atatürk izi taþýr Kâinatýn bayramý, ruhu emsalsiz kaþýr.
Egemenlik ulusun, bayrak çocuk hep coþsun Mukaddes vatanýný, bilsin çocuk hep koþsun Ne züllerden kurtuldu, can yurdumun her yaný Sil zihninden karayý, yirmi üç Nisan t/aný.
Umutlarýn mutluluk, yurtta duyulsun ünün Duyguna huzur inip, aratýlmasýn dünün Kararmasýn bulutun, sevgiyle sar otaðý Baþka Türkiye mi var; vatan cennet yataðý.
Dalgalan þanlý bayrak, gönüllerde olansýn Dað taþ seni tanýyor, tarihime dolansýn Kâinatýn dört dönse, seni görecek þ/afak. Gönderde kutlu sancak, ’korkma sönmez bu þafak’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.