HÖST DEYİP GÜLEN !

Dostlarým dinlesin, gerçek hikâyet,
Burada muraî, dost deyip gülen !
Ardýndan eyliyor, senden þikâyet;
Ýkrârým, imâným, best deyip gülen !

Bilmezler çoðaltýr, paylaþým canla,
Ýnsan, yine insan olur, insanla;
Seyret...ne sýðmaz ki, küçücük gönle !
Kendi üst, diðerin ast deyip gülen !

Helâka götürür, nefsi anlamaz,
Kibir daðý, desen, hâli sonlamaz,
Sanýr acý çekmez, sanýr inlemez;
Cümle deðerlere, rest deyip gülen !

Yüzme bilmeyipte, düþsen denize,
Sular kabardýkça, kaçsa genize,
Yýlan olur, korku salar, benize;
"Ýþte veriyorum dest!"Deyip gülen !

Ozan Ýlo neyse.. kelâmýn kâfi,
Muhabbetli dosta, selâmýn sâfi.
Yüreðin iþidir, kerîhin defi;
Oluruz densize; Höst deyip gülen !
12.12.2007/02.01
Sosyal Medyada Paylaşın: