BİRİ SARSA SENİ MAKARA EDİP!
Gördüm almaz pend’den, azdýkça azar,
Hâlâ mevzû alay, yazdýkça yazar,
Gelir bence Adem, bozdukça bozar;
Ya tutar dilini, alýr öðütten,
Ya da Saz yaparým, ona söðütten !
"Edep yâ hû !" Zor mu; Aðýr oturmak?
Çuvaldýzdan geçip, iðne batýrmak!
Dili dürüp büküp, yola getirmek !
Çirkeflikten ikrâh, mertlikte salâh,
Âlîcenâplýktýr, en güzel silâh !
Ýnsan durdan anlar, durur edeple,
Kiþi hukukunu, sayar adâpla,
Zararla oturmaz, kalkýp gâdapla !
Ýtidâlle yürür, yolu ortadýr,
Ýstihzâ þeytândan, elîm vartadýr !
Biri sarsa seni, makara edip,
Kafa yapsa senle, kakara edip,
Hoþ mu sence? Us’tan fukâra edip,
Teneke baðlasa, kuyruðun tutup,
Hâllerine gülse, meclise atýp !
Bu yol tekin deðil, gel ýsrar etme,
Þeytân, nefs dürtükler, bataða batma !
Doðru dedim diye, kaþlarýn çatma !
Ozan Ýlo kastý, kalp kýrmak deðil;
Nasihâtý dinle edeple eðil !
12.12.2007/19.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.