MUTLULUK MASALI

Mutluluðu anlattým hep...
Dinleyin dedim insanlara...
Resmini çizdim,
Renk,renk duvarlara...
Tohum,tohum ektim,
Kuruyan topraklara...
Mutluluðu anlattým hep...
Dinleyin dedim insanlara...
Bazen; bir kuþun,
Kanat çýrpýþlarýndadýr dedim...
Bazen; dalgalarýn,
Çýrpýnýþlarýndadýr dedim...
Haydi alýn,
Bu bir uçurtma,
Uçurun dedim...
Menekþedir,sümbüldür,
Hercai bir gonca güldür,
Haydi koklayýn dedim...
Dedimde dinletemedim...
Yaþam içinde yaþamdýr,
Yaþayýn dedim...
O size gelmez,
Siz yakalayýn dedim...
Hep kaçar,
Ne olur,býkmayýn,
Kovalayýn dedim...
Dedimde dinletemedim...
Bazen; oltanýn ucunda,
Balýktýr tutun dedim...
Bazen ;sofrada,
Bir tas çorbadýr,
Ýçin dedim...
Çocuk yüzünde tebessümdür,
Görün dedim...
Dedimde dinletemedim...
Bazen;masum bir öpücüktür,
Reddetmeyin dedim...
Bazen;öfkeyle söylenmiþ,
Acý bir sözdür,
Hoþgörün dedim...
Beklemeyin arayýn,
Zamaný yoktur dedim...
Dedimde dinletemedim...
Dinleyenler mutluluðu buldu...
Dinlemeyenlereyse mutluluk hayal oldu...
Bu masal böyle son buldu...


F. H. K
20/08/1997
Ýstanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: