KÖYLÜ KADINI
Çatlamýþ dudaðý, bükülmüþ beli.
Ezilmiþ mihnetten köylü kadýný.
Þerha, þerha, yarýk kýnalý eli.
Üzülmüþ mihnetten köylü kadýný.
Gün dogmadan kalkýp iþine bakar.
Taze ekmek için ocaðý yakar!
Derede eliyle çamaþýr yýkar.
Süzülmüþ mihnetten köylü kadýný.
Davar saðar,yayýk yayar,ter döker.
Tezek yapar,odun toplar,kök söker.
Bahçeyi týmarlar,tarlayý eker.
Çizilmiþ mihnetten köylü kadýný.
Hasat vakti gelir ekini biçer.
Savurur harmaný taneyi seçer.
Bütün iþler onun omzundan geçer.
Bozulmuþ mihnetten köylü kadýný.
Hayatýn yükünü taþýr sýrtýnda.
Genç yaþýnda çökmüþ! sanki kýrkýnda.
Yaþýyor dünyanýn deðil farkýnda.
Büzülmüþ mihnetten köylü kadýný.
Kendini bekliyor iþin hepisi.
Sever misafiri açýk kapýsý.
Bilmez gösteriþi, doðal yapýsý.
Çözülmüþ mihnetten köylü kadýný.
Gaziantep 25/07/2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.