“-ülen bayram önsýra elde avýþda yok derken bi toklu satdýk halletdik, ufuneti def etdik herkeþlerin manitasý var yangýnnar nekdipleþiyollar biz mayýl mayýl bakýyoz deye iç geçirikene iki ðün sonura anam; “hadi bakalým akrennerim toruna torbaya garýþdý bana bi o(ð)laný everemedin mi deyollar biz de el içine garýþalým allý-þallý bi düðün edelim kimin gapýlýsýný çalalým hanký çalýya daþ atalým” deyvise Allah uçu “hu” deycek gýz galmadý deyip batýrkana cayýr-cayýr havas olmaðuçu yanýyoduk Özlem çýkaðeldi, herkeþ Özleme havasýkan Özlemin gönnü benden yana Allahdan taha ne isderin þükür!
emme.. biçcik görebilecen mi derkene hiç yokdan e(vi)mize ðeldi da(h)a Allahdan ne isderin” derkene vay anasý; hu baþýmýza gelene bak
bu ðadar herþeyin yolunda getmesinde zati bi bokluk varýdý “ne günah iþledim bilmen ki vay ..ýný-dinini gelmiþini-geþmiþini ...........” bi küfürler eder oldum ku sorma tevatür en az on beþ gün sövdüm dayýsýndan da, dayýsýnýn gýzýndan da ne gadar tiskindiðimi tasav(v)ýr edemezsiniz
o ðün, bu ðün cýðara içen, soluðu kokan insandan nefret ederin ki o ðadar olu cýðara içen, diþleri temiz olmayan insan bana Özlemin dayýsýný hatýrladýr.. yani öte sözün beri baþý baþýma gelennerin esbab-ý mucibesini döyüsün en önde gedeni hala taha bi adam kel, gara, a(ð)zýnda cýðara milyonda bir de Kele Aðaya benzeyosa elakam olmaz yolumu de(ð)iþdirin iþim ýras getmez de(ði)lise mekruh!
vara-yoða gonuþan carcar cývýk, lavlav, müzevir fehemsiz, dangalak, hökela, çok bildik çok konuþan bilgiþlik taslayan gýz-gýsmý da dayýsýnýn hafif, fingirdek, garý-olmaz zilli sidikli gýzýný yani hayatýmý mahveden insanlarý hatýrladýr.. ve ben onnardan hala nefret ediyon onnardan da cýðaradan da ne ðadar kel dayý varýsa adý kel, suratý gara ...........
zati kimsenin dudak boyasýný marað etmedim bi da
Resim için Nilüfer’e teþekkürler
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.