Ah, O Gözlerin!
Ah, O Gözlerin!
Tarifsiz bir hüzün kýrýþýðýnda
Kalbimi ikiye böldü gözlerin.
Kederden bir demet var kucaðýnda
Kim ne yaptý neden doldu gözlerin?
Ey güzel! Nedir bu matemden nazar?
Duruþun bir garip bakýþýn bizar.
Gülistan içine kim kazdý mezar.
Neden bir gül gibi soldu gözlerin?
Örtmüþ gül cemali zülfün telleri
Yurt etmiþ bülbüle gurbet elleri
Kadir bilmez, yaprak sanýr gülleri
En son hangi vakit güldü gözlerin?
Tattýn mý hazlarýn en yücesini
O kitaplara eþ, “aþk” hecesini…
Kim bilir kaç yiðidin gecesini
Süsleyen Süreyya oldu gözlerin.
Bir zaman Leyla’ydý, bir zaman Þirin
Semadan yüceydi, denizden derin.
Mecnun’ a çölleri eyledi serin.
Ferhat’ a daðlardan yoldu gözlerin.
Yükseltip yürekten intizarýný
Kurmuþsun meydana can pazarýný.
Kurþuna çevirip her nazarýný
Vuracak beni mi buldu gözlerin.
Ýsmail Uysal
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.