Belki
Ne günler gördüm hayata dair ve ne yüzler tanýdým
Tanrý’ nýn, ibretliði adýna insanoðluna
Ne þaraplar içtik beraber, ne kahveler sonra
Sýrlarýmýz oldu her daim dairlikleri biz, en çok sen bildin
Ne soysuz olduðumu, ne ayýp olduðumu
"Tasvip etmediklerimi" bir bir yapýþýmý izledin gün be gün
Gittin sonra, geldin, gidip geldin... Gelip gittin...
Yirmibirinci yüzyýlda, ortaçað aþýklarýna özeniþlerim...
Ne kadar az bildiðimi gördükçe, kimsenin yapmayacaðýný yaptýn
Gülümsedin.
Sonra yine gittin. Her halükarda ve hep
Ben, tehlikeli bir ruh hali alýverdim pazarýndan kilisenin
Mumlar yaktým bir süre
Çýkýp akýllýnýn biri olmaz öyle deyiverdi, takýldým peþine...
Jartiyer altý bellekleriyle bana bir de akýl verdiler güya kullanýlmamýþ daha önce
Sonrasý bir “Bye” bir de “Bayan”
Üstüne üstük dolandýrýldýðýmla kaldým, kendi ülkemde yaban bir kadýna
Tercih edildiðimle...
Ruh halimi yaðmur geri getirdi, atýp üzerime kayboldu semada
"Passiflora geceleri" gözümde büyüyünce, ben de kendimi verdim kaleme
Utandým yazdýklarýmdan hayli ve utandým cesaretimden
Cümlelerim ne kadar kýsalardý
Dediklerim ne kadar bilindik, hikayem ne kadar saçma
“Hollywood” gençliði diye yeriverince biri, bu sefer onun peþine düþüverdim
Olmayaný da mý vardý?
Hollywood’ a doðru yol alýrken ben, dönüverdin köþebaþýný Ýstanbul’ un
Görünce seni öyle, bir anda, yalnýz yine
Sen “Kalýyorum” deyince içlice
Tek bir gözyaþý döktüm, öylesine, hani o da olmuþ olsun diye
“Kalýyorum” dedin en son
Arkama bakmadan giderken ben
“Kalýyorum” diye bir çýðlýk attýn, hatta, “Kalýyorum Yabancý”
Oysa ben;
Seni düþünürken bir an bile tereddüt etmedim
Tüm evreleri boyunca iliþki bile denemeyecek bu durumun
Seni yaþarken bir an bile tereddüt etmemiþtim halbuki
Dönecektin, sevecektin en az benim kadar
O kýz senin olmayacaktý, hiçbir zaman deðildi ve her halükarda
Maalesefdir ki
Sen baþarýlý olacaktýn, bense belki...
Özlememiþim seni aslýnda hiç
O “Neden” i arýyorum þimdi
Belki sever, sevilirim ilk elden bir zamanlar ki gibi
Hala güzelsin demiþtin, belki öyleyimdir
Kokun hala ayný demiþtin, belki öyledir
Belki yeni ruh halleri satýn alýrým bir yerlerinden bu þehrin, belki onlar beni satýn alýrlar.
Belki bu þehirde bile olmam
Bakmýþýn bir gün, dönüp gelmiþim
O dört heceye cesaretim var hala
Kalmaya onca þeye raðmen
Ben de baþarmýþým...
Dönmüþüm Ýstanbul’un köþeyi
“Kalýyorum” diyorum...
12.12.2007
02.12
Kalýyorum desene!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.