Yol gibi uzuyorum sana Sokaklarý tenha caddelerin kirini pasýný sürüp üstüme Bir avuç su serpiyorum umuda Ayak izi, teker izi, sevda izi … Silinmiyor Daðýlmýyor da
Yolcusuz otobüs kýrgýnlýðýndan Otobüssüz yolcu yýlgýnlýðýna terfi edenlerin tanýdýk yorgunluðunu okþuyor gözlerim Nasýrlý ellerin ve ayaklarýn þeref sancaklarýný dikiyorum birkaç sözcükle gidiyor dilimin pasý Kendine þakýyan bülbüllerin saðýrlýðýný En iyi güller biliyor kuþkusuz Ve yaðmurun ýslattýðý þemsiyeler biliyor kýymetini güneþin
Susadýkça susuyorum ben sana rüyalarýmda Sen bir söðüt oluyorsun gölgesine uzandýðým Meltem esintisiyle eðiliyor yüzüme Salýncak kurduðum dallarýn Dikili hiçbir aðacým yoksa da Sahipleniyorum tüm ormanlarý Her kuytuda gözlerini buluyor gözlerim Düþtüðüm karanlýkta Müdavimi oluyorum dipsiz dehlizlerin
Sessizlik Ah bu sessizliðin dili! Hiçbir lügata sýðmýyor alfabesi Dilime baðladýðým çaputlarýn düðümü çözüldükçe Artýyorum ben sana kuþkusuz Dönüyor yoksunluðunla düzdüðüm çeyiz sandýklarýnýn anahtarlarý
Yokluðuna giydirdiðim gelinlik Bir duvak düþlüyor tülden Terzi edasýyla örüyorum kirpiklerini Alýp göðsümün üstünden
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.