Þimdi sebepsiz telaþ olmalý þiir
ya da küçük bir senfoni düþmeli hasret üstüne..
Ellerim þimal rüzgarlarýnda yunadursun,
ben hep güneye baðýþlýyorum gözlerimi..
Yüreðimde çocuklar dansediyor gece-gündüz..
Henüz vakit varken þafaða,
göðsüme çekiyorum dizlerimi..
Bak yine þiirden geçtiðim þu dakikalarda,
sessiz çýðlýklarýyla hayat iliþiyor hücrelerime.
Bir de gözlerin,
an be an ruhumu kucaklayan..
Ýzole ediyorum tüm sözcüklerimi,
yalan iktidarlardan.
Avuçlarýnda böylesine ýsýnmýþken hayat
kulaðýna "beþ satýr"la fýsýldýyorum seni..
Ahh benim þiir gözlüm,
yaðdýr üzerime tüm arþivlerin tozunu
Doluþsun içimize bir tutam hasret bir de çocuklar, mendil satan..
Vazgeçme
aðaçlarýmýn gölgesinde baðdaþ kurmaktan...
Aþk, sonunda damgaladý kendini yaþama,
þimdi çocuklarýn gözlerinden þiir akmalý düþ yerine..