EVLAT
umutsuzluðunda umuttur o evlat kokusu,
yüreðin hüzün çýkmazýnda demlenirken, ayaz gecede..
karanlýða inat,iki ýþýk yakar o iki inci tanesi,,
adým adým,yorgun yaklaþýrken bilinmezliðe.
bildiðim sensin,,,
o kral babanýn tek prensesi...
an gelir iç çekiþlerinde fýrtýnalar kopar amansýz
gören olmaz...
kördür merhametsizliðin gözleri,
suskunluðun çýðlýk çýðlýða yýrtar ciðerlerini de
duyan olmaz...
yüreðini kapatmýþlarýn kulaðý duymaz,,
gün ýþýðýnda gözkapaklarýný aç/a/mazken, dörtbiryan karanlýktýr sana
evlat evlat diye feryat figan dillenir de inci tanelerin
sual olmaz...
halinden sual sorulmaz,,
kör saðýr, halden anlamaz...
.....
evlat ....
saçlarýnda bir tutam hüzün kokusu
gözbebeklerinde hüzne aþk
yüreðinden çýðlýk çýðlýða sýðamayýþlar bedenine
yokluyorsa sessiz sedasýz sorgusuzca,,,
KORKMA...!!! .. hüzün ben,soluk
sen ,,
varsýn buyursun gelsin..
hüznü olmayanýn yüreðinde,merhametin tohumlarý yeþermez,,
merhametin yakýþmadýðý bedenin gözlerinde,
sevda türküleri söylenmez...
dillenir de sevdam dillenir
diyar diyar yazarým gece ayazlarýna
huzur , gelir, çöker.....
soluk alýþlarýma....
......
derdi dertsizlik olmayan yüreklere hüzün yakýþmaz..
hüznü yüreðime yakýþtýrana þükürler olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.