Mevsiminden fal tuttum, cemreleri sayarak Bildiklerim geçti de, bilinmeze kayarak Kudret bildiðim aþký, sandýklara basmýþsýn Dört gözle bekler iken, tepeleri aþmýþsýn
Uzandýðým ellerin, gücümü kesip yordu Ýþ arayan feleðim, bana mazimi sordu Kanat çarpsa boþverdim, hani ulanan yollar Caný canda koymadýn, derde bulanan dallar
Kaçak kelimelerle, önümde diz çökmüþsün Ninnilerle uyutup, bal dilleri dökmüþsün Gönül rengimle anýp, yudumlayýp içerken Seni kendimden sanýp, istisnasýz geçerken
Þimdi kim utanacak, kim olacak davacý Kalbin deva bulmasýn, ati dolacak acý Ýpek kozasý gibi, haþlaman ani oldu Güz vurgunu tomurcuk, tende sararýp soldu
Devrilen ne çamlarmýþ, sana iyi yakýþtý Kalbime yüz çevirdim, nefretimle bakýþtý Senin de gelir günün, özlem paklanmaz düþte Gayya kuyusu olup, sevdan saklanmaz döþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.