Gece... Ve yine karanlýk, Derin derin, Ýçten içten üþütüyor insaný Ankara’nýn ayazý. Ýçini tir tir titriyor. Yoksunluðunu hissettiriyor insana, Bütün vücudu yakan soðukluðu ile. Evet; yakýyor, Ve aþk acýtýyor. Bu ayazda hatalargeliyor akla. Hatalar, acýlar ve üzüntüler... Geçmiþte mutlu olmana sebep olan Artýk hata görünüyor (sana). Acýlarýn en büyüðü olup Canýnýn, kalbinin tam ortasýný acýtýyor. Aðlamak istiyorsun o kuru gözyaþlarýyla... Baðýrmak istiyorsun ;dünyayý saran en sessiz çýðlýklarla ... Tüm dünya çalkalansýn istiyorsun... Canýný actanlar korksun! Korksunlar da yakmasýnlar bir daha canýný... Ýstiyorsun... sadece istiyorsun Ama elinden hiç birþey gelmiyor...
Sosyal Medyada Paylaşın:
şengül altuntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.