Baþý büyük sevdanda, ne mumlar sönüp bitti Saltanatlar kaybolup, nazlý canýmla yitti Aþkýn dolu halleri, bizi bizlerden etti Bu aþkýn çeraðýnda anar mýydýn kim bilir
Mevsiminde erirken, bir haber veremedim Bana kimse deðildin, renk olup deremedim Zeytin karasý gözde, kalýpta eremedim Bu aþkýn çeraðýnda yanar mýydýn kim bilir
Salýnýp her geçtikçe, gölge gibi akaydýn Can gönlümün çaðlasý, döne döne bakaydýn Naif tene dokunup, bilir bilmez yakaydýn Bu aþkýn çeraðýnda kanar mýydýn kim bilir
Ufkumun daðlarýna, Anka kuþu salsaydýn Som altýn kanadýndan, yâr haberim alsaydýn Yâdda divanem olup, uçta bucak kalsaydýn Bu aþkýn çeraðýnda, sanar mýydýn kim bilir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.