Bütün çocuklar eve kaçtý Bir ben kýyam ettim Dönülmez bir köþe baþýnda Ýnatla ve tevbeyle Tren kaçmamýþ ve belki de Kaçmýþlardan daha büyük Yeni bir tren gelecekmiþ Her ölü dirilecek Her zalim ölecekmiþ gibi bekledim
Kaçarken bir an dönüp arkasýna Aklet demiþti içlerinde bir çocuk Aklettim El açtým Patlayan her bomba Ýsabet etsin için sermaye ve piçlerine Yaðmura isabet ettirdim tüm dualarý Cemaziyelâhir’ de gökten aðan her rahmete Elim deðsin istedim Bütün çocuklar Cennet yolcularý olsunlar için
Ýzlendim sonra þehirli gözlerle Çamurlandý alným Ben þaþýrmadým ve Kuþlar ürkmedi omuzlarýmda.
Bunu anla.
NUMAN POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oblomov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.