Ayrýlýktan bahseden her þarký bizim olsun Alev alsýn bu hasret teneþirde son bulsun Yalnýz geçen ömrümüz hep elem keder dolsun Ýkimizin sevdasý dillerde naðme kalsýn Ölümü kucakladým yaþarken soluðumda Seviyorum dediðin sesin var kulaðýmda..
Bir deli rüzgar eser kokun burnuma dolar Mutluluk bana küser sýrtýný döner gider Karanlýðý giyinir güneþ doðmadan solar Gizlerimde kalmýþtýr zaman bedeli öder Tut desem ellerimi kayar gider teninden Asýlý kalýr gözler yanaðýnda beninden.
Kahreden bir yokluktur penceremden süzülür Yataðým darmadaðýn uyunmamýþ sabaha Aynalardan yansýyan gözler bize üzülür Eskilerden eser yok kalmamýþ ki bir baha Duvarlardan seslenir acý naðmesi aþkýn Artýk anýlmaz olmuþ tadý yok eski meþkin.
Dün bir gülle dertleþtim biraz bahsettim senden Býrakýp gitti dedim beni derde salarak Baktým o da üzüldü gizli aðladý benden Okþadým yapraðýný az yanýnda kalarak Sabýr dedim sonuýnda ayrýlýrken yanýndan Saba vurdu tenime gülün gonca kanýndan.
"Gelecek bir gün" diye avuturum kendimi Günü güne ekleyip zamanýný beklerim Benden baþlasý bilmez, bin bir türlü fendimi Tesbih yapar elime derdi derde eklerim Vazgeçmem umudumdan mutluluklar yaðacak Er geç gece bitince mutlak güneþ doðacak.
SABA: Gün doðusundan esen hoþ ve latif rüzgar. BAHA: Ar. Güzellik, zariflik.
LAVÝNÝA Sosyal Medyada Paylaşın:
Lavinia şahika Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.