Nisanýn on dördünde nebat tekrar dirildi Yeþerdi cümle âlem; Þanýna Muhammed’in! (s.a.v.) Bin dört yüz otuz dörde, hasret ile girildi Hep metih yazdý kalem; Þanýna Muhammed’in!
Ona en büyük ahlak Rabbinden oldu ihsan Kendisi için örnek buldu þaþýrmýþ insan Tam çölün ortasýnda doðdu bir nurlu nisan Sevindi güldü âdem; Þanýna Muhammed’in!
Karanlýktý ortalýk çekilmez bir zulümle Kalmýþtý beþeriyet tam bir cehli ölümle Gönderildi Nur Nebi kurtarýcý ilimle Kurtuldu Arap, Acem; Þanýna Muhammed’in!
Dünyanýn mihnetini, çilesini O çekti Hem yetim, hem de öksüz, kardeþ de yoktu, tekti Ümmetine verimli, pürüzsüz saha ekti Seherde eser meltem; Þanýna Muhammed’in!
Her âþýk sözlerini gül kokusuna bandý Ýsmini yâd ettikçe feyiz’e, nura kandý Gözbebeði ümmeti, salâvat ile andý Her gün, her saat, her dem; Þanýný Muhammed’in! (s.a.v.)
Salih Yýldýz…14.04.2013
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
maskosu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.