hep bir masal gibi yaþadýk seninle, gerçek olmayý hiç baþaramadýk ben Don Kiþot oluyordum sen yel deðirmenleri savaþýyorduk seninle kaybeden hep ben oluyordum.
sonra sen Pinokyo oluyordun yalanlar söylüyordun bana burnun hiç uzamýyordu ama
ben isimsiz þövalye sen ejderhalarýn koruduðu bir kalede tüm cesaretimle kurtarýyordum seni öpmeye hiç cesaret edemiyordum ama
sen poliyana mutlu olacak birþeyler buluyordun illa ben hep karamsar imreniyordum sana
dedim ya; hep bir masal gibi yaþadýk seninle gerçek olmayý hiç baþaramadýk. sen kaf daðý kadar uzaktýn bana ben zümrüd-ü anka
masallar mutlu biterdi oysa mutlu son enaz senin kadar uzak bu sonu olmayan masala...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEZE ÖLDÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.