’her çiçeðin bir hikayesi vardýr, senin hikayeni de ben yazmak isterdim.’
güzel bir kýzdýr Klytie uzun boylu, ince, narin. bembeyazdýr teni yeþiler çalar gözleri dere kenarýnda görür onu, ýþýk tanrýsý Apollon ve görür görmez vurulur. kendi ýþýðýnda yanar, kavrulur hemen karþýsýna dikilir döker içindekileri bir bir kýzda ona tutulur öyle bir sever ki Apollonu dað,taþ hep onlarý konuþur ýþýðýn tanrýsý kör eder onu Apollondan baþkasýný görmez olur.
zaman çabuk gelip geçer Apolon’un aþký bir gün biter Kýz herþeyi sineye çeker, Apollon’a yalvarýr, yakarýr aðlar, inler. günden güne erir, biter. Apollonun ýþýðý heryaný aydýnlatýr da bir tek kendi kalbi kapkaradýr. bir gün ansýzýn çekip gider bir veda bile etmeden bu acýya dayanamaz güzel kýz bir kaç gün sonra cansýz yere düþer. Apollon buna çok üzülür. kendini ona borçlu hisseder ve güzel kýzýn bedenini, Günçiçeðine çevirir. Klytie’nin ruhu Günçiçeðinde yaþar. Günçiçeði Apollon’u hala çok sever. aþkýna karþýlýk bulamadýðýndan, hep boynunu büker.
iþte böyledir bir çiçeðin hikayesi ve derler ki bu yüzden, Günçiçeði yüzünü hep güneþe döner. minicik beyaz çiçekleri hep ýþýðý izler. güneþle birlikte yüzünü, usulca doðudan batýya çevirir. güneþ battýðýnda ise, bükülür yine boynu. üþürmüþ gibi içine kapanýr. içinde Klytienin sonsuz aþký gezinir. ve gecenin karanlýðýda yüzünü, tekrar doðuya döner. bekler sabýrsýzlýkla sabahý geceleri hep aðlar Günçiçeði, önce yitirdiði sevgilisine sonra içinde taþýdýðý, Klytie’nin karþýlýksýz sevgisine.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEZE ÖLDÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.