gönderilmemiş mektuplar 71_1
Hatýrlarmýsýn herzaman derdim sana:,, fýrtýnadan sonra her taraf gri olur duya, Sanki her yer bir olmuþtur, birleþivermiþtir,
Her þey bir, her þey gri. Gökyüzü gri, toprak gri.
Ýþte öylesine bir griliktir hüzün. Toppragýn sesi yagmurun camurdur ya Öylesine... Tüm duygularýn bir rengi, kokusu olduðu gibi. Aðlamaksi gözyaþlarý dökmektir. Gözler ne renk olursa olsun Hüznün yaþlarý hep aynýdýr diye ,oysa bize kKaderimize yazýlan acý bir öykünün kahramaný olmak düþtü iþteý…Kimsesizlik bitip tükenmekti öksüz akþamlarda…Sensizlik boðuþmaktý dinmeyen içimdeki fýrtýnalarda…
Sevmek yalan olduðunu bile, bile sevmenin gerçeklerine inanmaktý…
Yokluðun da geceleri hasret kalmaktý huzurlu uykulara….Yaþanmayan günler þimdi kilitli kapýlarýn ardýnda…Delilik karla kaplý yollarda ayak izlerini aramaktý…dondurucu soguklarda,Kabulleniþim, yetim bir çocuðun boyun büküþüydü hayata…Vazgeçmeye iten sebepler tek çýkar yoldu yalnýzlýðýmda,Sevda, düþleriminn sýnýrsýz, sevginin biçimsiz olmasýydý…
Ama ben hala amatör yalanlarýnýn arasýnda bir ýþýk aradým umutla...Sen kaderime yazýlan acý öykünün kahramaný olursun belki diye…
Umut deðilseydi dökülen dudaklarýndan eger ki yeminlerin degilmiþya ben bunu yapýlanari hiç hak edmedim , hiç hak etmedim,hani senin için her þeydim…Aslýnda sahte gerçeklerin arasýnda sadece sözlerde yaþayan bir hiçmiþim .Oysaki ben kendimden vazgeçmiþtim senin için
Kendi doðrularýmý unutmustum…bebegimsimdi banami soruyorsun ayrýlýgý iþte sana ayrýlýgýn masali :ayrýlýk . Ne araya yollarýn girmesi, ne kapanan kapýlar, ne yýldýz kaymasý gecede, ne ceplerde tren tarifesi,ne de turna katarý gökte. Ýnsanýn içini dökmekten vazgeçmesi ayrýlýk!
Ýpi kopmuþ boncuklar gibi yollara döktüðü gözlerini, birer damla düþ kýrýklýðý olarak toplamasý içine. Ardýnda dünyalar ýþýyan camlar dururken, duvarlara dalýp dalýp gitmesi. Türküsünü söyleyecek kimsesi kalmamak ayrýlýk. Saçýna rüzgâr, sesine ýþýk düþürememek kimsenin. Çiçekçilerden uzaða düþmesi insanýn yolunun.
Güneþin bir ceza gibi doðmasý dünyaya. Ýki adýmdan biri insanýn, sevincin kundakçýsý, hüznün armasý ayrýlýk. O kü Usta dokunuþlarla bizi büyük ölüme hazýrlayan. Ayrýlýk, o köpüklü öpüþlerin ardýndan gidip aðzýný yýkadýðýnda baþlamýþtý. Ben bulutlarý gösterirken, “bulmacanýn beþ harfli yemek sorusuna” yanýt aramanla halkalanmýþ, “Aþkýn þarabýnýn aðzýný açtým, yar yüzünden içti murt bende kaldý” türküsü tenimde düðümlenirken, odadan çýkýþýnla yolunu tutmuþ, Daðlarda öldürülen çocuklarýn fotoðraflarýný bir kenara itip, “bu eteðin üstüne bu bluz yakýþtý mý? ” diye sorduðunda varacaðý yere varmýþtý çoktan. ! Simdi anlýyor musun gidiþinin neden ayrýlýk olmadýðýný, bir yapraðýn düþmesi kadar ancak, acýsý ve aðýrlýðý olduðunu. Bir toplama iþleminin sonucunu yazmak gibi bir deðer taþýdýðýný... Boþluða bir boþluk katmadýðýný, kar yaðdýrmadýðýný yaz ortasýnda Ne mi yapacaðým bundan sonra? Bunu bana soracak en son kiþide sen sin unutma:ama bilirimki meraktan catliyorsun senin için degil yasanalarýn hatýrýna anlatýyorum : Ayak izlerimi silmek için sana gelen bütün yollarý tersinden yürüyeceðim önce. Þiir yazmayacaðým bir süre,
Fotoðraflarýný güneþe koyacaðým, bir an önce sararsýnlar diye.
Hediyelik eþya satan dükkânlarýn önünden geçmeyeceðim.
Senin için biriktirdiðim yaðmur suyunu, bir gül aðacýnýn dibine dökeceðim. Falcý kadýnlara inanmayacaðým artýk. Trafik polislerine adres sormayacaðým, Geleceðe ýþýk düþüren bir gülüþle gülmeyeceðim kimseye..Ne yapacaðýmý sanýyorsun ki? Tenin tenime bu kadar sinmiþken, ömrüm azala azala önümden akarken,
gittiðin gerçek bu kadar herkese benzerken.. Senin korkularýný, benim inceliðimi doldurup yüreðime, býraktýðýn boþluðu yonta yonta binlerce heykelini yapacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.