An geliyor kelimeler de yoruluyor,Kalemler kýrýlýyor Türküler susuyor ve ansýzýn ellerin þakalarýna gidiyor Yazýlmamýþ mektuplar bir bir umut kapýsýnda yanýyor Ýnsan olmak ne zormuþ þu üç yalan dünyada insan þaþýyor Dünyayý anlamak yerine yaþamayý edep hayayý seçiyorum O zaman kendini akýllý sananlar ,o deli diyor susuyorum Kendimle iletiþime geçerken iletiþim sizlere izninizle deyip Sadece onlara ait olmayan,Caddelerden,sokaklarýndan Ve yaþanmamýþ yaþanmayan zamansýz ve hatýralarýnýzdan.. Bir rüzgar gibi sizi size ve vicdanýnýza býrakýp geçiyorum Ve Susuyorum tamda sustuðum yerde çatýr çatýr kýrýlýyorum mesut…09.11.1998 Kýrýkkale…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mesut YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.