penceremde sessiz deðilim çünkü sensiz deðilim konuþkan bir muhabbet kuþuyum ben pencerede tünemiþ ten kafesinde sanma beni bu kuþ sen kafesinde bak þimdi bir yýldýz indi karþýki çatýya yanýnda uykusu kaçmýþ bir martý karþýlarýnda ben bildiðim beþ kelimeyi geçmez ama çok konuþkaným seni anlatýyorum onlara gece vardiyasýnda ezberlediklerimle biliyor musun yýldýz seni tanýdý martý da posta güvercini emekli oldu o yok aramýzda he.. bi de o kýrlangýç var ya hani beni korkutan gene geldi ayný yuvaya þimdi uyuyor aslýnda bu saatte herkes uyuyor bir ben uyumuyorum bir de karþýdaki çatý fonda saba makamý es-salatu hayrun mine’n-nevm
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.