Yorgun günlerin ardýndan Geceler sabahlara düþerken Biz hiç uyumayýz Tepeden týrnaða buz kesse de bedenimiz Sýcacýktýr yüreðimiz Bazen aþk kokan dizeler damlar gönlümüzden Bazen isyan ederiz...
Þair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz...
Temmuzda kar yaðdýrýp Þubat ayýnda yananlar biziz Mesken’imiz kaðýt Kalem tapumuzdur Kara gözlükler altýnda Kan çanaðý’dýr gözlerimiz Ant içmiþtir paylaþmaya Titreyen ellerimiz...
Þair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz...
Yürektir aþýmýz Eðilmez baþýmýz Asi rüzgarlar gibi görünsek de Ilýman iklimler yaþatýrýz içimizde Býçak yüreðimizde deðil Dilimizde’ dir Kuþ gibi çýrpýnýrken yüreðimiz Aslan gibi kükrer dillerimiz...
Þair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz...
Kelamýmýz Selamýmýz Ahýmýz isyanýmýzdýr Aþký bir dizede deðil Her hecede yaþarýz Acýlarý bal eyleyip yazarak aþarýz Suskundur Dünya gözüyle gören bitkin gözlerimiz...
Þair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz...
Meyil etmeyiz dünya malýna, mülküne Sevdamýz ya aþktýr, ya Hak’dýr Ya da vatan diye atar yüreklerimiz Ereðimiz doðruyu bulmaktýr Gülerken aðlar Aðlarken güleriz...
Þair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz...
Gönüller diyarýmýz Güneþ þiarýmýzdýr þiirlerde Söz söyletmeyiz Ay ve mehtap üstüne Kýþ gecelerinde bile Yýldýzlar yaðar üzerimize Çirkinlikleri damýtýp Doðruluðu süzeriz...
Þair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz...
Yazan ve seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.