kum saatine inandýðýmýz günden beri bir avuçtur bizde her þey.. zamaný bir avuç kuma bandýrdýk mesela, zindan penceresinde uyuklayan çocuða verdik biz. bir bölmeden giderken kum diðerine, ne hýzýydý ne tozu, bir avuç zamandý bütün mesele. yani biz, büyük ustalarýn elinde iþlenmiþ saydam kaplara koymuþtuk, bir hayatýn geri kalanýný. geri kalaný dediysem, hani, o da bir avuç.. ve yaþamak da sevmek de bir avuç, inan bana.. yürek de hatta.. kahverengi gözlerdeki bakýþ da, bu sebepten günlerce uykusuz kalýþ da.. bir avuç dilek için iki elimizi açtýðýmýz zamanlarda bile, bizim bir elimizde yürek vardý aslýnda. ve beklemek denilen þey de, bir avuç kumdu esasýnda. Demem o ki, kum saatine inandýðýmýz günden beri bir avuç insanýz iþte. fazlasýný isteme..
Sosyal Medyada Paylaşın:
ysnyl Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.