KANA SEN GÖNLÜM

KANA SEN GÖNLÜM
kanaki bir þifa bul yarana.
Gönlüm kar olmuþ , yaþ dolmuþ.
Aþký atmýþ , görünmez baharlara.
Derviþ olmuþ bu yara , sonsuza yürür.
Her tomurcukta , tekrar debelenir acým.
Semaya bakar ellerim...görünmez gözlerin.
Seni öyle sevdim ki yar.
Ne biter ateþim , ne biter yaþlarým.
Gül olunurmu sevgili,iþte yine soldum yar.
Kanýyorum þifasýz sularda yüzüyorum.
Takatým kalmadý sana , hicraný yakýyorum.
Derdimi derdimle tokatlýyorum.
Acýmý yalnýzlýðýma sürüp
dahada kanýyorum.
Ayrýlýk kozasýný örüyor.
Masamda amanyok kokan mumlar var.
Kalbim deli deli çýlgýn bir sele kapýlmýþ.
Ýradem kýrýk çoðu zaman nasýrlý bir acý olmuþtur.
Hep suçsuz olmak kanatýr beni , uçurum arar yüreðim.
Serseri bir mayýn tanýr .. gönlümü yanarým.
Her kaçýþ tekrardan seni bana getirir ölürüm.!
Cihana mermi dayanmaz, diritir aþkýn beni.
Ayrýlýðýmýn yamasý acýtýr ,kanarým gönlüm kanarým.!
Divane bir sevdada yanarým gönlüm yanarým.
Mýsralarýmdan ayýkladýn buseleri, þevkatleri...
Canýmýn kýrbacýyým kanarým. !

Hatice Nilüfer Dirilen
Sosyal Medyada Paylaşın: