“hemen eve seðirtmeliyin emme nassý ne uçu getmiþ olacan ne olacak mahanasý belki on adým aralaþdým aklýma ðeldi; sevindirirk delisi ðibi “-saðol gellaba ”, bi kaþ adým taha sonura gene iþtahna “-elin ayaðýn dert görmesin” neçe sonura; “Allah dutduðunu altýn etsin” “Allah senin de murazýný versin” yol boyunca da dovalarýma dövam etdim þükrün dersen, bini bi para içimde bi sevinç öylesine bi safa bi helecan, bi keyif ki sorma ömrümde bi taha olmadýk, olma(ya)cak kadar,
kaþ saniyede gelividim bilmen Macar Odasýný ne zaman geþdim farkýnda de(ði)lin gayfaynan bizim evin arasý bu ðadar uzak mýydý o ðüne ðadar bilmeyodum hinciki ðibi lekor gýralakgelindimi acaba
galbim nassý küt-küt atýyo “Özlem bizim evde ha!” … “vay anasýna be! hiþ olcak þey mi len” dovalarýmý bitiremeden bi solukda varývýmýþýyýn eve bi bakdým hanayda deniþik deniþik bis sürü papba diktopuk bi(r) dene böbek pabbasý ðibi emme
içerden caðýl-coðul sesler gülüþmeler geliyo duralakdan fehmettim ki biri Özlemin dayýsý “varsýn ossun” “Özlemi getirmiþ ya” “varsýn ossun” Allah senden kýrkbin kerre ýrazý osun Gara Dayý(m)…