anlayabildiklerimi yazýyorum sadece
Þ a h m e r a n
duyabildiklerimi
hissedebildiklerimi
Dicle’nin serin yamaçlarýnda
bir aðacýn gövdesine sarýlarak
hayâl meyal yaþayabildiklerimi
Fýrat’nýn öfkesi kadar deðilse de
kýzgýným kýrgýným herþeye
hani aþk büyük bir yanýlgýydý
zaaftý yanlýþlýktý senin için
ihanete uðrayacaðýný bile bile
belki de acýlar hep aynýydý hayatta
ben þimdi nasýl anlatýrým
daðlardan gönlüme inen ceylanlara
saflýðý masumiyeti
inan hiç sevmedim Þ a h m e r a n
benimkisi
kuyuya atýlan Yusuf ‘un çaresizliði
artýk
seyduna türküleri de dinlemiyorum
çünkü efsaneler çýðlýk atýyor her bir tarafta
yolumu kaybediyorum çöl fýrtýnalarýnda
bedeviler susuzluðuma aldýrmadan
Mekke’ye sürüyorlar kervanlarýný
oysa
hiç mi görmüyorlar bu garip derviþi
Medine mihrabýna asýlmýþ bedenim
aslýnda kaybettiðim sende bulduðum kendim
bu nasýl bir dünya Þ a h m e r a n
hangi anadan yeniden doðayým
hangi topraklarda þiirlerimi yazayým
sen söyle
ummanlara çaðlayan nehirler misâli
hangi deryalara kavuþayým
ben sevgisiz bahçelerde çicek açmak istemiyorum
ne olur anla beni
þarlatan kalabalýðýn içinde
sahipsiz bir zühreyim
tut kolumdan savur beni
Kaf Daðýnýn ardýna
evet görüyorum Þ a h m e r a n
cennetin kapýsýnda Adem ile Havva
açmýþlar kollarýna bana
ölüyorum Þ a h m e r a n
ölüyorum
hadi durma
karýþtýr zehrini damarlarýma
yürüyeyim usul usul
o sonsuzluk denen uçuruma
dayanýlmaz bir hâl bu Þ a h m e r a n
kaldýr baþýmý son bir kez daha bakayým sana
musallâ taþýnda…
ÞÝÝR:Bedirhan Keklikci
YORUM: Þirin Kelebek