gari “söz vahtýnda açýlý(r)” derler iþde böyle bi bayram günü .. Hesne Gelin, beni gayfadan ça(ðý)rdý sýrtýna o Þabaný da ebiþdirmiþ “-len çocuuuk bura bak bii” ..? “sana deyo o(ð)lum baksene” .. “sana biþi decen emme” … “-mücüdemi isderin bak! Ha .. ona ðöre, … demedin deme” ..
Özlemden bi habar, el gadar kýyat parçasý da olsa mekdup mu varýdý acaba gayfadaðý cemi cümle ahali bana bakýþýyo “-buyur gellaba” dedim .. “mücüden mücüde osun”
içimde bi kürpüldeme soluðum daþdý valla yonusa Özlemi “bana isdeyvicekler mi”, demek ebece(ði)zim, emmi mgile demiþ ha! hadi hayýrlýsýyna(n)
olum memed!.. “Alla(hý)n en sevgili gulu” “Alla(hý)n en deliðanný gulu” “Alla(hý)n en talihli gulu” “Alla(hý)n bitecik gulu”
“-Özlem sizin evde” dedi, .! o an uçu, bu hepisinden daha mühimidi valla hayal edebileceðimden çok çok fazla biþiy
yani isdemiþler isdememiþler vermiþler, vermemiþler mektubu almýþ almamýþ garþýlýk vermiþ vermemiþ gönnü bendeymiþ deðilimiþ hiþ birinin hiþ bi ehemmiyeti yok o an itibarý ile ta o gadar
þükür!
bin kere þükür
Resim Hesne Yenge
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.