İLK YOLCULUK

(Mayýs -2012)

Ýstanbul’a göç eden yoksul köylüler,
Asýrlardýr her sene, bunu tekrar ederler.
Gidiþ ilkbahar, dönüþ ise sonbahar,
Nâdir de olsa, gidip de dönmeyenler var.

Sene Bin Dokuz Yüz Kýrk Bir, aylardan, Nisan,
Yaya çýktýk Yelli Köyü’nden bir kafile insan.
Ne uðurlama var, ne de þatafatlý tören,
SÝNCAN’DA bindiðimiz ise, kapkara tren.

Doluþtuk konforsuz iki kompartýmana doluþtuk.
Gece bastýrdý bile, etraf zifiri karanlýk.
Azýklar yanýmýzda, uyku bastýrdý bir anlýk.
Eskiþehire gelince anladýk ki, ýþýklarý aydýnlýk.

Sabanca gölünde uyandým, burayý deniz sandým.
Ýzmit körfezini görünce, bir an hülyaya daldým.
Pendik’te, Ýstanbul’un burasý olduðunu anladým.
Fener Yolunda indik de son menzile ulaþtým.

(Þiirlerime güzel sesiyle deðer kattýðý için
Güzin hanýma teþekkürler)

(Not:Anýlar uzun,bu nedenle bazýlarý
Þiir þekline çevrildi)







Sosyal Medyada Paylaşın: