AŞK

AÞK

Bunca gün, bunca gece;
Görmeyi seni böyle dalýndan kýrýlgan,
Böyle uzaðýmdayken yakýn,
Nasýl öderim hakkýný, neyle öderim?

Uyandý kalbim aþkýn kanýna susamýþ...
Ýlkbaharda insandan korularýn,
Çýkýyor tilkiler inlerinden
Çiylerini içiyor yalancý çiçekler,
Ve ben gidiyorum ellerinle yapraklarda
Çamlar ve sessizlik arasýnda,
Sorarak kendime ne zaman
Nasýl ödeyeceðim þu bahtýmý?

Bütün gördüklerim iþittiklerim içinde,
Yalnýz sensin hep görmek istediðim
Dokunduðum her þey nesnede
Senin tenindir yüreðimle dokunmak istediðim:
Seviyorum senin gamzeli kahkahaný
Seyretmeye doyamýyorum seni, uykudaki görüntünden...

Ne yapmalýyým, sevgilim?
Bilmiyorum nasýl sever baþkalarý
Eskiden insanlar nasýl severlerdi,
Yaþýyorum, bakarak, severek seni,
Ben seni böyle seviyorum...
Aþk gönlümün tabiatýdýr benim...

Her sensizliðin ikindisinden sonra;
Varlýðýnla akþamlarý daha da hoþuma gidiyorsun.

Nerde o?
Kaybolduðunda kapalý kör gözlerin...
Ne kadar geç kaldý kavuþmamýza ellerimiz!
Düþünüp, yaralanarak inciniyorum,
Yoksul, aptal, kasvetli duyuyorum
Kendine geliyorsun sen,
Bir esintisin aþkýn aðacýndan uçan...

Bu yüzden böyle seviyorum seni,
Sadece bu yüzden deðil;
O kadar neden var ki,
O kadar az ve çoksun ben de iþte!
Böyle olmalý ben de aþk;
Sevdanla kuþatan , genel anlamda olan
Özgün ve müthiþ,
Bayraklarla donatýlmýþ vatanýmýn gökyüzü;
Yýldýzlar gibi çiçek açan,
Bir aþk kadar ölçüsüz...

Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın: