İNSAN - 3
Ýnsan var,
Gökyüzü gibi,
Engin, yüksek ve geniþ,
Eriþilmez rahmetiyle her þeyin üstünde durur.
Ýnsan var,
Derya gibi,
Dalgalanýp coþtukça kabarýp kudurur,
Heybetinden korkulur.
Ýnsan var,
Hava gibi,
Ya nefes, ya heves olur.
Ya da þiþip oturur.
Ýnsan var,
Ateþ gibi,
Ya ýþýk olup yaþatýr.
Ya ateþ olup yakýp kurtulur.
Ýnsan var,
Tavuk gibi,
Tutsak yaþar.
Ýnsan var,
Büyük düþünür.
Bedelsiz yaþar.
Ýnsan var,
Dað gibi,
Büyük, korkusuz ulu ve yüce.
Ýnsan var,
Pire gibi,
Küçük, zýplayýp kaçar, alçak ve yüce.
Ýnsan var,
Çýnar gibi,
Kökleri derin, dallarý yüce.
Ýnsan var,
Akrep gibi,
Baþý dik, kuyruðu eðri ve ince.
Ýnsan var,
Toprak gibi,
Hep verir, hiç istemez, doyurur açlarý, örter üstü çýplaklarý.
Ýnsan var,
Bencil ve aç gözlü,
Dünyayý versen doymaz, o iki küçük gözü.
Ýnsan var,
Fil gibi,
Çüssesi büyük, yüreði küçük, bir çocuða esir yaþar.
Ýnsan var
Karýnca gibi,
Yürekli mi, yürekli, kendi küçük olsa da yüreði büyük, bükülmez bileði.
Ýnsan var,
Sarmaþýk gibi,
Ya sarýlýp yaþar, ya da güneþi görünce kurur gider ot gibi.
Ýnsan var
Kelebek gibi,
Tavizsiz Hak aþýðý, aþký uðruna ölümüne koþar ýþýða.
Ýnsan var,
Kibirden uzak gururlu mu? Gururlu.
Güzel ahlakýyla dik durur, örnek yaþar, kýrýlmaz onuru.
06.04.2013
Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.