MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

al
Ruh Çağırıyorum
alidumannn

Ruh Çağırıyorum


gözlerimin önünde
bir anda düþüp kýrýlan bir vazonun içinden
büyük bir su patlasýn evren gibi gel
gözlerimin arkasýndan gel geniþleyerek içimde
ruhumdan sinir uçlarýma kadar açsýn bütün çiçeklerin
/le deð bana donat beni sýnýrsýz
ölü bir bahçeyim çok soðuk hiç anlamsýz
ölü büyüdüm ölülerdenim
yedi düvel mavilik gerdanýnda yedi yýldýz
yedi cemre saydým düþtüðü yerden yakýn
adý zerre kadýn mevsim kýþ zor zaman
soframa döþeðime betime bereketime gel
dirilt beni yaþayasýya arsýz

baðýrmayý bilirsin(?) saçýlmaya benzer
bir avuç kum gibi
çýldýrmýþ bir dileðin ayasýndan karanlýða
baðýrmayý… düþüp bayýlsan
yankýn dýþarda kalýr için ayrý ayaz
nefesin yetse sesin içerde kalýr
ciðerine dokunur yaþamak avaz avaz
ama nasýl bir kýrbaç üstüne kýrbaç karanlýktayým çýk!.gel



öylesi gel ki maviler düþünerek sadece maviler
maviler ki deniz balýk özgürlük
melek ve köpektir
öylesi ki arsýz özlemiþ öylesi
asi bir vahiy gibi emirsiz inmiþ kubbeden
baþýma mülteci gizli bir bilgi gibi gel
baþým ki alemleri daðlarý da döndüren
masmavi çekirdeði dünyanýn düþündükçe seni ey
güzel þey en güzel hiç yaþamadýðým
gel renkleri düzenleri bozalým ne varsa
yeniler çizelim suya zamana aþkla divitle
çocuklardan baþlayalým anlamaya her þeyi
ki çocuk deðil zaten onlar
iç dünya siluetleri

evlerden birindeyim gecenin diðer yarýsýnda
düþ derya duyan bir sükuna hakim
þirindir bir koridorla sütun kesiþir odamda
orjini kalbim, atýþýna; olmadý duruþuna gel

ve ama sanýk ayrýca!
neden nasýl olmuþ da hiç deðmeden hayata
suçlara karýþmýþ elim yüzüm
sorgulanmýþ dövülmüþüm canýma canýma
suskuma bilenmiþ diþler gibi çýðlýklar
halime çýðlýklar gibi bu insanlarla
gördüðüm düþler arasýnda kala kalmýþým
kýskývrak umarsýzým! çok yalnýzým gel
gerçek deðilim olamýyorum dað taþ duvardan
/duvara vurdukça uykularýmý kýrýlan camlardan
fýþkýran da deðilim olamýyorum gel
koca bir mezar atlasýna aðýrým sesimden
soluðumdan üþüyorum
topraklar içine çekildikçe ey ýrkým ölüler!
deðilim ölemiyorum
kaldýkça yalnýzým git gide aðlýyorum gel
kilden bir tablete yazdým adýný uzun uzun uzun
adýn ne senin! bütün bu yazdýklarým iþte
bu dolu dizgin haykýrýþým
mana ol sensizliðimden görkem ol boþluðuma
þarap ol dol
ilham ol es
yazdýklarýma gel bir nefes
bir fýsýltý bir ses

iki bakýþa bölüþelim bir dünyayý
biri senin biri benim ve söyleþelim farký
ama yaz sen de beni yaz bana baðýr
sen de beni çaðýr ki… çok þey denir ama
bir vazo da orda kýrýlmalý iþte
çiçekler vazolarý sevmediðinden çünkü
porselen deðil bu gezegen sadece toprak
ekmek ve bulut


ve ruh dediðim ince isyanda
savaþçý bir prenses çaðýrdýðým kiþilik
sað kolu hýrçýn bir kýz çocuðu
darmadaðýn bir kadýn mevsim çýkýþý
ölmeye ölgün yaþamaya dargýn
öpülmeye yorgun bir þuh tanrýça
gel ruhu da reddettim barýþý da
kiri pasý reddettim var oluþu da
hiçliðime gel zýrhýnla pijamanla
hangi kadýn olduðunu bilmeden
sadece gel sadece uyuyalým
uyanmak için en güzel yarýnlara

aþk bilmeyi sevmediðinden çünkü
toprak deðil ve ekmek ne de bulut
sadece ateþ
!gel!
yansýn tutuþsun bu þiir bu nefes



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.