Her Şeye Rağmen
Seviyorum hayatý, seviyorum tüm insanlarý
Neden mi; insanlar beni hayata baðlýyor çünkü
Seviyorum yýldýzlarý, seviyorum þu gökyüzünü
Gökyüzüne bakýp yýldýzlarý selamlýyorum çünkü
Her sabah sabýrla ve sükûnetle doðan güneþ
Sabrýna hayraným ve inan ki seviyorum seni
Baksanýza gece gündüzle, kýþ yazla sanki eþ
Çiçeklere konup bal yapan arý, seviyorum seni
Yüzünden gülümseme eksik olmayan yaþlý adam
Görünce seni “Hayat ne güzel” diyorum hemen
Soðan ekmek yiyip “Mutluyum” diyen garip anam
Düþününce seni “Ne kadar nankörüz” diyorum ben
Diyorum: Yeter hayat yeter, hepimize fazlasýyla
Kavgaya, karamsarlýða ve öfkeye ne gerek var
Bir bardak suda fýrtýna koparýyoruz, baþ aðrýsýyla
Bakýn mezarlýklara; yaþayamadan gidenler var
Bugün gelin, bir iyilik yapýn kendinize ve çevrenize
Yaþadýðýnýz, yaþayacaðýnýz kötü günleri düþünmeyin
Seviyorum, deyin, hayatý ve sizi; gördüðünüz herkese
Zor olsa da baþarýn ve her þeye raðmen gülümseyin
Sosyal Medyada Paylaşın:
HALİL ZENCİROĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.