Sana gelince
Sýðdýramýyorum
Kuruyan kanýmý damarlarýma
Ki,
Biliyorum
Yeniden dirilmeye sürgün
Yanlýþ doðumun çocuklarý olduðumuzu
Yine de
Alýp yüzümü
Gölgemde býrakýyorum sesimi
Sessiz bir duman gibi
Bulunduðun yere ufalanýyorum öylece
Ýki kere dönüyorum
Ýçime devrilen
Cümlelerin peþinde
Yanýna uzanýp
Sana diye sarýlýyorum topraðýna
Sonra
Tanýmaya çalýþýyorum
Ölümü
Anne memesi sýcaklýðýndan uzak
Üþüyen
Topraðýna baktýkça
Ve
Yüreðime düþürdüðü ateþinin yangýnýnda
Tükenene kadar gözyaþým
Aðlýyorum
Sana gelince …
Taylan KOÇ