Sevginin potasýnda, ezsem kuru kibiri
Acep beni anlayan, çýkar mý candan biri
Þimdilerde meydanlar, namerdin cirit yeri
….....Sevgi nedir? Bilen yok, sadakat dilde kaldý
….....Kuru kalabalýkta, tek kalýnca anladým.
Olan kendine olur, yanarsa baðrýn yanar
Yaralar depreþince, bazen içerden kanar
Giden yolunda gerek, belki yýlda bir anar
….....Gönül bahçelerine, ayrýk otlarý doldu
...…..Sabýr, sadakat ile, hep yolunca anladým.
En karanlýk gecede, aklýn nurunu yaktým
Tebessümlü gözlere, güneþ misali baktým
Nefsin naralarýný, kör kuyuya býraktým
….....Eski sevdalar diye, aklým maziye daldý
...…..Hakikat ummanýna, tek dalýnca anladým.
Ulvi duygu yerine, þimdi günlük oynaþlar
Kale gibi özlerde, çýktý yerinden taþlar
Bakýþlar sahte þimdi, oynar göz ile kaþlar
...…..Gönül bahçelerinde, o gonca güller soldu
...…..Bahisler sevdalara, oynanýnca anladým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.