çekip gidebilirim
bu resmin dar sokaklarýndan
tüm renkleri kör nokta da toplayýp
ellerimi perçinleyerek karanlýða
saçlarýmý yakýp
söküp týrnaklarýmý…
varsýn külleri mezarlýk bülbüllerine
geçtiðin yollar da taþ olmam, sýrtýnda kambur
yabancý bakýþlarýn neftiliðinde
bin kurþunla düþüp topraða
ulu orta serilebilirim
ama buna deðer mi?
oysa
bir ýþýk çizmek
parmaðýnýn ucundan kalbine
tüm kýrmýzý çizgilerinden silmek acýyý
sonra Allah’a bir gül göndermek
fesleðen fýsýltýsýnda yýkamak gözlerini
gemiler yüzdürmek
elâ kirpiklerinde…
....
baþým da leyli hazan
ýzdýrap kuyularýndan dert çeker çeker de
katýla katýla aðlar, döne döne eksilirim ruhunun aynasýndan
zil tutan günlerin yýkýntýsýnda vurulsa da yüreðim
kimseye vermem sýrrýmý…
düþlerimden düþlerine kývýlcýmlar tutuþur
keder mangallarý yanar
-yanar
-yanarým da...
söyle! deðer mi?
deðer mi rüzgâr yelelim
nisan yaðmurlarýyla doðmak varken güneþe, ölmek fesleðen günlüðünde
deðer mi?
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........