çið dudaklarýn vardý
yudum almadan eriyen
en zirvesindeydin her sözün
söz kesilirdi es konardý o dudaklara
en çok sana yakýþýrdý susmak
ve bir o kadar konuþmanýn tadýydýn sen
en olmadýk zamanlarýn muþtusu kýzarýrdý senle
yer gök turkuaz sen hep gri
öylesine varlýktýn ruha
bir o kadar yok
zigana gibiydi sevdan
oysa ben düz ovalarýn kadýný
bilmem sürermi aklýna sürmeler
bende dili geçmiþ zamanlara taht kurdun
bir çið tanesi gibiydi dudaklarýn
bir de bakmaya erinen bir çift göz
ve her þehre tepeden bakan kýrlangýç yüreði
sahi var mýydýn sen...