Gözlerime sis çekerek süsleniyorum

..



Ey dalgalarýnda kaybolduðum ýrmak
zincirlerimi eriten piþmanlýk
dilimi ünlemlere bulayan nakkaþ
ey korku surlarýnýn keskin ayracý
ey ibriþim urganý boynumun…

bir ah derim bin yankýlanýrsýn
nereye gizlesen duyulur
sesine sinmiþ bir kere sesim
ben seni överim aþýk olur cümlesi çöl kuþlarýnýn
yerden yere çalarým da üstüne þehirler kurulur
kanatlarýný doldurur çýkmazlarýn rüzgarý
bir turaç Erek’ten havalanýr
balýný taþýmaz olur incir
ceviz tanesi kabuðundan kurtulur

Sis çekerek süsle sevdanýn sözlerini
gönlümüzün astarý narin þahinlerin dili pek
ve durmadan yýrtýlýyor ruhumuz
ey hesen evdal köprüsünde yollar baðlayan aðýz
ey zap suyunda aþýklar yýkayan yitik
buzlu sularýný çektim sineme bir ömür
kalbim kalbine mühürlüyken söyle
büyük ateþler hangi suya ulaþýrsa durulur
ey küle dönmüþ beklemenin serhadý
yaslandýn gitmedim mi
geldin dayanmadým mý
hala ham mýyýz gülþeni baðýnda sabrýmýzýn

boyunca hatmiler geçtim
senden doðdum da bin kola ayrýldý göðsümdeki nehir
tenim yok
yürüyüþümden baþlamam söze
ne kaþým ne de kirpik
sana doðrulan bir çift sözüm ki
nerede yapraklar hýþýrdasa nerede tutuþsa bir köy
Bitlis ten çýkar upuzun gölgemiz kýrýlýr yol
denizler yutmuþa benzer yüreðindeki susuzluk
kimler görse imrenir
ansýzýn ve masmavi ýþýldar bir göl

Siradeð derler çoktan unutulmuþ bir çiçekti sevgilim
mum gibi yanan kýzlarýn elidir geceleyin
öyle derin öyle sýð sessizlikler içinde yýkanýr
fýrtýnayým ayazým
elini ver nerede elin,,

ey nice kýyýmlar görmüþ botanýn hýrçýn deresi
ey aðzýnda sardunyalar gizleyen ergenlik çaðým
dünyalar esirgenen þaþkýnlýðýmýz aþkýn
yüreði gam dövmeyen çobanlar ne anlar
her seher vakti yeniden ölür kaybolan
ey kendimi içinde bulduðum harlanmýþ dað
göller gözyaþýyla tazelendi, dikenler eliflendi artýk gül
sütleðenleri karýncalar bölüþür
hangi kuyuya atsak aþkýmýzý ey’lenir
ve ada görünür ve â’ nýn þiiri de yazýlýr
bin tebessüm
binbir tebessüm





..
Sosyal Medyada Paylaşın: