ÇANAKKALE GEÇİLMEZ

Çanakkale Zaferi’nde,
Ölüme doðru ilerleyen erler,
Kahraman mehmetcikler vardý.
On saniyede bir mehmetcik þehit oluyordu.
Düþmanlarýn mermileriyle,
Onurlu kanlar,
Mehmetciklerin mermileriyle,
Topraklarýný büyütmek için bize saldýranlarýn kanlarý bir oldu.
Silah sesinden arkadaþýnýn uyarýsýný duymayanlara,
Ölüme bir davetiye verilmiþti.
Kuþ bakýþý bakarsam oraya,
Krokimi renklendirmek için tek kýrmýzý kullanýrým.
Tabii o zaman böyle silahlar yoktu.
Bazuka gibi patlama yaratan,
Dürbünlü tüfek gibi tek vuruþta öldüren,
TNT gibi bomba etkisi yapan silahlar icat edilmemiþti.
Ölen þehitler ailelerini nasýl býrakýp gitti?
Ateþ olmasa bile o ailelerin yüreði hep yandý,
Hem de hiç sönmedi!
Sonunda zafer bizimdi.
Düþmanlar da yenilgiyi kabul etti.
Geri çekilirken hep bir aðýzdan þunu söylüyorlardý:
“Çanakkale Geçilmez!!!”
Kuzey Özturaç
19/03/2013
Bahçeþehir /Ýst.
NOT:Þiir dokuz yaþýndaki torunum Kuzey ÖZTURAÇ’a aittir.Necati ÖZTURAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: