o serseliklerimiz, haylazlýklarýmýz filen… galmadý gari canýýým hemi deee nassý valla anam olmaycak biþiy bile istesin derakab ! “hu iþi höyle edersem, evdekinner sevinir” deye aklýma biþiy gelse, anýnda!
esgisi gibi, böyükleri gýzdýrýp tüngüldetcek sinirlendirecek güplere bindircek, evdeki asabiyet gatayýsýný yünseldecek bi durum asla! ve kat’a valla bi hanýmevladý oldum evde mübala(ða) deði
o her þeye zýt geden çoluk-çocuða het-hüt deyen söðüp-sayýp, silip-süpüren ben garýncayý incidirin deye yere basmaya gorkar oldum elhasýlý kelam; melaike gibi biþiy oldum caným kert-kortluðum filen galmadý görseniz inanmazsýnýz valla sevda böyle biþiy iþdecik
bazý-bazý caným sýkýldýðýnda Özlemin hayalýnýn gülüvürüþü bana yetiyo bazan da ürüyamda da ossa; “-seni mi bekleycen,” “-kim isderse ona varýn” “-ben köye gelin olman” ya(hu)t da “-anam bili” falan deyiviriyo ya o zaman bu iþ yatar deye valla deliriyon
sanký hayalý “-bobam bili” dese bobasý köye verceðmiþ ðibi anasýndan gorkuyodum iþin aslý fellik fellik gaçýyodum ondan oyusa oldu-bitdi, ðeldi-geþdi ne garþý garþýya ðeldik ne yüzünü ðördüm ne sýfatýný bilirin ne simam tadýdýk garýya emme o zamannar çok güna(hý)ný aldým Özlem olmayan herkeþi anasý sandým
ben aðþama gadak Özlem’i sayýklayon ya gece boyu da Özlem hayalýmdan düþümden gedmeyo bi de anasý olmadýk zaman garþýma çýkýyo aramýza ðiriyo gan ter içinde uyanýyon yasdýk yorgan cýmcýlýk
nere ðedersem gedeyin nerden gelisem geleyin gözlerim Özlemin oluvucaðý yerlerde bi kölge geçivise yaprak gýmýldayvýsa, irkiliyon solu(ðu)m daþýyo her gördüðümü o sanýyon oyusa kim benzeye bili(r)ki ona.. Allahýn en gözel nimeti her þeyden gözel harþeyden datlý gýymatlý gýymatlýýýýmmm