Aradan geçen onca yýldan sonra, Yollarýmýz kesiþiyor sokaðýn baþýnda. Göz göze geliyoruz ve susuyoruz. O suskunlukta birbirimize çok þeyler anlatýyoruz. Ama; yapabileceðimiz birþey yok. Susuyoruz. Masalsý bir aþkýn mazide kalan kahramanlarýný oynuyoruz. Aradan geçen yýllarla bedenlerimizi yaþlandýrýyoruz. Ama gözlerin sevgime yine parlayarak karþýlýk veriyor. O ýþýltý varya; Beni gençliðime götürüyor. Eski günlerimi yad ettiriyor. Yýkýlmýþ umutlarýmý filizlendiriyor. Beni bugün yeniden ümitlendiriyor. Yaþamak için artýk çok geç biliyorum. Ve susuyorum. Masalsý bir aþkýn mazide kalan kahramanlarýyýz biz. Seni yeniden görmek güzeldi yinede. Hiç olmayacak hayalin peþinden koþmak gibi. Hergün buraya gelirim bundan sonra. Belli mi olur belki yine görürüm seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havariler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.