KARDELEN YÜREK
Her gün bir pencere kenarýnda,
Sessizlikle birlikte yalnýzlýðýn ortasýnda,
Sarýyor her tarafý karanlýk düþler,
Kurtarýlmayý bekliyor umut dolu gözler.
Her gün bir derdin pençesinde,
Kalbimin dilinde,hýçkýrýklarýn eþiðinde,
Boðulurcasýna,akan gözyaþlarýmýn denizinde,
Ölürcesine,kül olan hayallerimin peþinde.
Her gün bir korkunun bataklýðýnda,
Kaldýrým köþelerinde,acýlarýn doruðunda,
Ölmeden öldüðüm kalplerin kýldýðý cenaze namazýnda,
Esiyor hüzün rüzgarý bu ayrýlýðýn sonunda.
Hasret,dert ve tasanýn bilinmeyen sonsuzluðunda,
Çilelerle savaþýyorum geleceðimin hatýrýna.
Ey çekilmez hayat,þunu sakýn unutma:
Aslanda sevdiklerimi,yaksan da hayallerimi,
Alamazsýn benden kardelen yüreðimi,
Alamazsýn bu yürekte yetiþen güzel ümitlerimi.
ÞULE ÞAHÝNTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.