Doða dediðimiz þey bedenin gibi senin Çizdiniz mi çürüyor, ezdiniz mi kuruyor Kendi doktoru kendi oluyorsa bedenin Doða da bahar vakti filizini sürüyor
Reenkarnasyonuna inanmýþ onca tohum Yeniden oluþacak doðumu beklemekte Yeþiller arasýnda huzur bulurken ruhum Ne dizim aðrýmakta ne kalbim teklemekte
Yaðmur çimenler için, çimen kuzular için Santim santim büyüyüp varmakta doðan güne Bahar yaðmurlarýyla ýslanmýþ bir pilicin Tüyünü öper güneþ, can verir gördüðüne
Kendimi býrakmýþým doðanýn kucaðýna Uzandým eteðine baþý dumanlý daðýn Sanki varmýþ gibiyim ben baba ocaðýna Rüzgârlarýn önünde saçlarým darmadaðýn
Baharýn yorgunluðu olsa da üzerimde Islak toprak kokusu içimde, yürüyorum Kimler olmak istemez þimdi benim yerimde Yeþille sarmaþ dolaþ dolaþýp duruyorum
21.03.2013 / Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.