SON PERDE

Gece düþerken yavaþ yavaþ þehrin üstüne.
Dertlerimle baþbaþa çekiyorum yalnýzlýðýma.
Bir garip hüzün kaplýyor tüm benliðimi.
Anlatmak isterken bir bir yitiriyorum duygularýmý.
Bir haykýrýþ bir isyan kaplýyor gökyüzünü.
Gece zehir gibi iniyor yalnýzlýðýma.
Esen deli poyraza inat atýyorum sokaklara kendimi.
Sokaklar ölüm sessizliði.
Sanki sanki þehir üstüme geliyor.
Ýçimde bir buhran gözlerimden boþanan bir yaðmur seli gibi.
Her þeye isyan etmek kendimden bile kaçmak istiyorum.
Ama korkuyorum yalnýz ve bitkinim.
Yaþamak pervasýzca yaþamak neydi acaba.
Hayata küsüp kendini yalnýzlýða hapsetmekmi.
yoksa sabahlara kadar bir çocuk misali hýçkýrýklara boðulmakmý.
Ama her ne olursa olsun çok sevmenin diyeti bu olmamalý.
Geceye bakýyorum gece sessiz ürkütüyor beni.
Yaþlý ayaklara çok aðýr geliyor bu beden.
Attýðým her adýmda acýlara bir kat daha gömülüyorum.
Evim çok yakýn aslýnda.
Ama ulaþmak için gücüm yok bitkinim.
Þavaþýrken gecenin dipsiz karanlýðý ile.
Bir sokak lambasýnýn altýna sýðýnýyorum.
Yoldan bulduðum yarým izmarite bakýp.
Dünyanýn vefasýzlar yurdu olduðunu daha iyi anlýyorum.
Umutlarým cýð altýnda soluksuz mosmor olmuþ.
Cigaramdan çektiðim her nefeste sona bir kat daha yaklaþtýðýmý hissediyorum.
Dertler acýlar yalnýzlýðýma pusu atmýþ.
Aldýðým her nefeste bir parçamý koparýyor.
Bitkinliðin son hali zehir olumuþ gözlerimden apansýzca akýyor yüreðime.
Galiba buraya kadar film bitti sahne kapanýyor.

Emel Bayrak

tarih 23 eylül 2012 pazar

saat:04/33
Sosyal Medyada Paylaşın: