Teselli

Teselli

Teselli olur yetime, dualar!
Asýl ikramiyeyi, egemen olanlar kapar!
Burada ben yiyeyim, orada da sen yersin!
Eðer sabredersen!

Günah! Aman ha, sakýn yanaþma!
Korku, böyle yerleþir kula “Kul” olana…
Acaba, ulu kiþilerden hesap sorulmaz mý?
Yediðin nane; sana helal, baþkasýna haram mý?

Zulüm, egemenlerin saltanat gerekçesi!
Feryadý basarlar! “Amanýn! Eziliyor zavallýlar!”
Ýyi ki varsýnýz!
Meþruiyet böyle saðlanýr; açýkçasý!

Sus! Sen bilmezsin!
Nakil gelir, bilmem kaçýncý asýrdan.
Akýl! O da seçilmiþlerde en hasýndan!
Þükür! O da her halimize olsun…

Cennet cici, Cehennem öcüdür!
Koyunlar uysal, köpekler de cesur!
Amma çobanlarda bir sýr var…
Nedendir bilinmez, asýk suratlý olur aðalar!

“Bir teselli ver! Yarattýðýn mecnuna!”
Teselli için, Leyla yeter mi?
Yetmez! Arife, Dünya yetmez!
Marifet, sadece kendini bilmek mi?

Uyanan insan, teselliyle doymaz!
Asýl ikramiyeyi kapýp, teselli verenler de onmaz!
Köhnemiþ eski nasihatler, yeni yaraya merhem olmaz!
Taþýma su ile de zaten deðirmen dönmez!

Ahmet Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: