Çocukça düþünürsün bazen Bir yanýný eksik hissettiðinde Olmasý gereken miydi diye Öyle anlar gelir ki bazen Düþünürken dahi bir yerlerinin acýdýðýný hissedersin Ararsýn dýþarýdan Bir sevgi bulursan o sevginin yerine koyabilecek birini Ýþte o zaman baþlar Küçük yaþta adýný bile koyamadýðýn Arkadaþ dersin öyle sanýrsýn Bazen arkadaþ kelimesi Doldurmaz onun sevgisini Adýný bile bilmediðin Anlatamadýðýn Hatta kendine bile açýklayamadýðýn Bir þey hissedersin ona karþý Bu sanki sana seçilmiþ Yaþanasý günlerin acýsý veya tatlýsýdýr Kim bilir dersin Olasýlýklara anlam bile veremezsin Sadece seversin Öyle seversin ki Unutamazsýn seneler geçse de Ýþte o yüreðine dolanýn Arkadaþ sevgisi olduðunu sanýrsýn Yanýldýðýný anladýðýnda Yitirirsin sevdiðini kim daha çok ve gerçek severse o alýr Çünkü o seven vazgeçmez ondan Sen seni sevenleri Bitmeyen sevginle yaþatmalýsýn ki Ölümsüzleþtiresin geleceðinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Feridun Hocalar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.