papatyalar bir teselliydi
seviyor diyordu gönlümün yeganesi
cemrelere sormuþsun nerdeyim diye
sitemle doluydu bahar yelleri
oysa yakýnýndayým, hislerim sýcak
sense bana yýldýzlar kadar uzak
görmedin
bende nisan yaðmuru sevdalar
hadi kabul et
sende mevsimler hep kurak
duymadýn mý
seviyorum dedim yüce daðlara
ismini haykýrdým yamaçlarýnda
ellerim boþtu, nefesim esirin
kayalar bile çatladý sesimin yankýlarýnda
bir hoþtum
bedenimde çýrpýnýrken kalbim
damarlarýnda dolaþan kaným vardý benim
inan bana
seni sensiz yaþamak gücüme gidiyor
göz yaþlarýmla yosun tuttu kirpiklerim
neyleyim
suçum sevmek aþikar, cezam hicran
eski zamanlara nispet
ocaðýnda külüm belli, aþkým bir destan
yitik ülkenin girdabýna kapýlmýþ gamzelerim
anla beni
hürüm sanma, yokluðun bir zindan
04.04.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.