yýkýlýr giderim buralardan son kadehimde yarým kalan yudumumu býrakarak gülü içime dolan bir dikene sarýlýrým sýkýca ve yalnýzlýðýmda kaybolur akþamýn alacakaranlýðý
sen çýlgýnca bir akarsuydun içimde çaðlayan ama hep ters yöne akan kargýn bir akarsu
silinmiþ bir renk miydi düþlerim alev rengim yok olmuþ yüreðim hangi yana uçsa yorgunluðunda kalýr dünyanýn uzattýk bu geçmiþi, biliyorum daha da uzayacak çoðalacak yitik günlerimizle birlikte yalnýzlýðýmýz
güzel bir türkünün ezgisiydin kulaklarýmda ama þimdi yanýk bozlaklarla çoðalýrsýn içimde
keþke sana bir selam yollayabilseydim gömleðimin sol cebinden sönmüþ bir volkanýn tozundaki yüreðimi görürdün belki oysa ýþýðý da kayboluyor gittikçe gözlerimin ötesine düþüyorum bu koca ve inatçý boþluðun
güzel bir aný mýsýn þimdi sen gittikçe hasrete dönüþen
Özer ERGÜL 21 Mart.13- Kartal Sosyal Medyada Paylaşın:
Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.