SENSİZKEN KARANLIKTA KALDIM
Ne kadar çok savaþ versemde sevgimiz için
Yenildim artýk,dayanmýyor hiç bir zerrem yokluðuna
Hani eskiden derdin ya bana,yenilmek yoktu asla
Sen þimdi çok uzaklardasýn,ben ise yaslardayým.
Sana ne desem bundan böyle, anlamsýz artýk
Sensizken binlerce parçaya bölünen kalbim
Cam parçalarý gibi, olduðu yere daðýldý artýk
Ne yaparsan yap, kýrýk kalbim toplanmaz artýk.
Ben seni delicesine severken,ömrüm boyunca
Sen ise hiç acýmadan, ellerin oldun sevdiðim
Senin adalet dediðin,sevgi dediðin iþte bukadar
Seven bir kalbi,param parça edip gittin sevdiðim.
Þimdi sana hangi sözü söylesem bilmiyorum
Akan gözyaþlarým sevdamýzý geri getirmez asla
Sen þimdi bana tuzaksýn, yüreðimde yasaksýn
Hadi þimdi söyle bana,kalbim sensiz nasýl yaþasýn.
Sensizken karanlýkta kaldým,aydýnlýðý arýyorum
Artýk sensiz nasýl yaþarým inan bende bilmiyorum
Açtým ellerimi semaya,Rabbimden seni diliyorum
Sayende aþký dilenmekten,dilenci oldu bu kalbim.
Acýtýyor deðilmi içini, birini çok fazla severken
En çok önemsediðin, ve ömrünü ona adadýðýn
insan tarafýndan, göz ardý edilip,unutulabilmek
Hiçte kolay olmuyor deðilmi,bu acýyý taþýyabilmek...
Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.